‘Wees wat liever voor jezelf.’ Een uitspraak die ik mezelf zo vaak heb horen prediken dat we inmiddels een beetje familie zijn geworden. Je zou dan toch denken dat ik de theorie inmiddels adem en mijn gevoelens en gedachtes aanpak met fluwelen handschoentjes. Helaas is niets minder waar. Hoewel ik het duizend keer per dag tegen mezelf zeg en diep van binnen echt wel geloof dat ik van mezelf heb leren houden, krijg ik bijna dagelijks bewijs dat het nog niet volledig is doorgedrongen. Als ik me kut voel, ga ik me nog kutter voelen omdat ik me kut voel. Herkenbaar?
De afgelopen weken gingen minder goed. De depressieve klachten en angsten namen toe en ik verviel weer in mijn oude destructieve patronen. Laat naar bed, laat van bed. Mezelf het liefst opsluiten in huis en menselijk contact zoveel mogelijk vermijden. Allemaal dingen die er uiteindelijk voor zorgen dat de oorspronkelijke klachten minstens verdrievoudigd worden. Ik straf mezelf dan af voor het feit dat het minder goed met me gaat. Ik ben uitgeput en slaap nauwelijks, maar alsnog ben ik ontevreden met mezelf wanneer ik langer in bed blijf liggen.
Door de huidige Corona maatregelen in ons land word ik weemoedig. Door het gebrek aan perspectief en de uitzichtloosheid vind ik het lastig om positief te blijven. Wat ook volledig terecht is in dit geval, begrijp me niet verkeerd. Toch blijf ik het lastig vinden om mezelf te accepteren in die momenten. Het zelf-afkeurende stemmetje in mijn hoofd zegt me dan dat ik dankbaar moet zijn voor wat ik wel heb. Wat natuurlijk ook een heel goed punt is, maar door mezelf af te straffen voor het voelen van compleet gevalideerde emoties, ontneem ik mezelf in principe het recht om te ‘voelen.’
Trek jezelf uit die negatieve spiraal
Ik merkte dat ik de afgelopen weken bleef hangen in deze negatieve spiraal en dat ik steeds dieper wegzakte. Alles was kut. ‘De zon schijnt? Nou en. Het gaat over een paar minuten vast weer regenen.’ Jezus, wat baal ik van mezelf als ik alles zo pessimistisch in zie. Want dit is absoluut niet wie ik ben. Er zijn veel dingen gaande op dit moment waar we geen invloed op hebben, maar er zijn gelukkig ook nog een heleboel dingen waar we wél invloed op hebben. En dat is iets waar je meteen mee aan de slag kunt gaan.
Waar heb ik wel invloed op?
Wat moet je precies doen om uit deze negatieve spiraal te komen? Hoe buig je deze gedachtegang om naar weer iets positiefs en zet je jezelf weer terug in je kracht?
Je gaat kijken naar wat er precies voor zorgt waardoor jij je nu minder goed voelt. En dan heb ik het puur en alleen over de dingen waar je wel invloed op hebt. Dus niet de huidige staat van ons land, het feit dat je minder of geen werk hebt op dit moment of dat je een gebroken been hebt. Dat zijn allemaal zaken waar we op dit moment helaas geen enkele invloed op hebben en dus ook geen verandering gaan zien op korte termijn. Maar waar heb je wel invloed op? Dat is een vraag die je jezelf moet stellen en de antwoorden daarop gaan je vooruit helpen.
Ter inspiratie deel ik mijn lijstje van dingen waar ik direct invloed op heb en wat ervoor zorgt dat ik uit deze negatieve spiraal kom en ruimte zal creëren om me beter te voelen.
Slaapritme.
Het wordt nog steeds redelijk vroeg donker en ik weet dat ik daar gevoelig voor ben. Ik kan dus het beste zoveel mogelijk daglicht meepikken. Als ik laat ga slapen weet ik dat ik de volgende ochtend erg moeilijk uit bed kom, de oplossing is dus om eerder naar bed te gaan. Om mezelf een handje te helpen probeer ik om voor half 9 mezelf al volledig klaar te maken voor bed, zodat ik daarna nog kan relaxen en dat later op de avond niet nog hoef te doen.
Yoga en sport
Ik voel me beter wanneer ik dagelijks yoga doe of een wandeling maak. Ook zit ik beter in m’n vel wanneer ik af en toe een meer intense workout doe. Intensief sporten zorgt namelijk voor de aanmaak van endorfines*. Dit betekent echt niet dat je anderhalf uur met zware gewichten moet sjouwen, een korte high intensity workout van 20 minuten is vaak al voldoende.
*: Endorfines zijn (poly)peptiden die in het lichaam werken als neurotransmitters: de chemische stoffen in ons brein die ervoor zorgen dat pijnprikkels minder snel toegang vinden tot ons zenuwsysteem, waardoor we letterlijk minder pijn voelen. Win-win.
Erover praten.
Hoewel ik wanneer ik minder goed in m’n vel zit me bij voorkeur als kluizenaar gedraag, al mijn oproepen direct doorschakel naar voicemail en het liefst pas weer uit m’n hol kom gekropen wanneer ik me weer beter voel, zorgt dit juist voor een boomerang effect. Door alles voor jezelf te houden en het niet met anderen te bespreken gaan je gedachten met jou aan de haal. Ik weet niet hoe dat voor jullie is, maar in mijn geval is dat vaak geen feest. Hierdoor ga ik contact alleen nog maar meer uit de weg en maak ik het probleem voor mezelf groter en groter.
Zo heb ik laatst meer dan een week met een constante druk en pijn op mijn borst rondgelopen. Dit kwam omdat ik voor het eerst sinds mijn burn-out weer een aantal uren per week aan het werk was. Ik merkte eigenlijk meteen al dat de verantwoordelijkheid nog te groot was en dat een hele dag werk nog teveel gevraagd is. Ik heb dit niet meteen aangekaart bij mijn opdrachtgever en de lichamelijke klachten werden alleen maar erger.
Toen ik inzag dat de klachten waarschijnlijk gerelateerd waren aan stress heb ik het bespreekbaar gemaakt en precies verteld hoe de vork in de steel zit. Wat ik daarvoor terug kreeg was begrip en de druk op mijn borst verdween daarna zowaar onmiddellijk. Het was voor mij weer een mooie reminder dat ik goed naar m’n eigen lichaam en gedachten moet luisteren en deze het beste meteen kan uitspreken.
Stop alleen energie in dingen waar je invloed op hebt
Dus, probeer het zoveel mogelijk bij jezelf te zoeken en stop alleen energie in dingen waar je invloed op hebt. Ik weet het, het is makkelijker gezegd dan gedaan. Het is dan ook totaal niet mijn bedoeling om alles kleiner te maken dan het is. Depressie is een sluipmoordenaar en de angst die we nu voelen, is echt. Het gaat dan ook tegen mijn natuur in om de grote roze olifant in de kamer negeren en doen alsof alles OK is. De richting waar onze maatschappij zich naar toe ontwikkelt valt me echt zwaar.
Niet alleen ons land maar ook de rest van de wereld verkeert in crisis en het lijkt alsof we daarbij vergeten dat voor de inwoners hetzelfde geldt. Ik kan in ieder geval zeggen dat ik in het afgelopen jaar mijn ‘purpose’ heb gevonden, en dat is anderen in hun kracht zetten en helpen al het moois in hunzelf (terug) te vinden. Dat doe ik door de mensen die dicht bij me staan te motiveren om het beste uit zichzelf te halen. Of door mijn volgers op social media proberen te infecteren met mijn positiviteit en optimisme. Maar ook in de kleine gebaren, wanneer ik een vreemdeling op straat wil verblijden met een vriendelijke glimlach.
Busyselfhealingbrb is een prachtig middel dat mij helpt om dat doel nog breder te realiseren. Ik zal dit platform blijven gebruiken om het stigma te doorbreken en hopelijk een feest der herkenning voort te zetten.
Het is niet erg als je moeite hebt met jezelf te motiveren. Straf jezelf niet af wanneer je jezelf eventjes uit het oog bent verloren. Je weet wie je bent en wat je echt kunt, dit is slechts een momentopname. Jouw gedachten of gevoelens van dit moment definiëren jou niet. Je bent niet vergeten wie je bent, maar soms heb je iemand anders nodig om je eraan te herinneren. Wees daarom niet bang om het gesprek aan te gaan. Spreek je gevoelens uit, vraag om hulp en ga vervolgens met jezelf zitten om te kijken waar je het voor jezelf beter kunt maken. Je bent veel harder aan het werken dan je denkt en daar mag je jezelf best wat credits voor geven. Je doet je best, en dat is genoeg.
Nog meer (zelf)liefde? Volg @Busyselfhealingbrb op Instagram 💜
Heel goed stuk! Hier hebben vast veel mensen wat aan. Ik in elk geval 😊
Dank je! Dat is ontzettend fijn om te horen 💜