Als je een belangrijke boodschap hebt, draag je tegelijkertijd een plicht om het te delen met de rest van de wereld. Dat heb ik ergens gelezen, of gedeeltelijk zelf verzonnen. Anyway, ik heb het maar ter harte genomen en besloten er iets mee te doen. Ik heb namelijk een belangrijke boodschap:
Onze hele tijdlijn wordt tegenwoordig gevuld met afgetrainde lichamen, bewerkte foto’s en make-up tutorials. Logisch, want we willen er aan de buitenkant allemaal zo goed mogelijk uitzien. Zie hier 10 tips om binnen 3 weken bikini ready te zijn. Uh-uh. Maar waar zijn de innerlijke challenges? Waar vind ik de online influencers die me uitdagen een beter persoon te zijn, tips geven hoe ik liever kan zijn voor mezelf en meer positiviteit kan uitstralen naar anderen?
Een jaar geleden startte ik met een nieuwe fulltime baan in een stad aan de andere kant van het land. Ik was weer eens een nieuwe uitdaging aangegaan en ik was vastberaden om dit te nailen. Op precies de laatste dag van mijn proefperiode (die ik had behaald) maakte ik een harde val in het hotel en kwam ik thuis te zitten met een hersenschudding. Het hele feest ging dus niet door en die hersenschudding bleek achteraf mijn laatste zorg te zijn.
‘Nergens last van’
Op het allereerste gezicht is er bij mij niets eigenaardigs te zien. Ik ben ambitieus en leergierig en door mijn natuurlijke zelfverzekerdheid en autoriteit word ik vaak al gauw in posities geplaatst waar ik veel verantwoordelijkheid draag. Wat niemand ziet, is dat ik van binnen een zware ziel bij me draag, dat van kinds af aan kampt met depressie en chronische stress. Ik zie eruit alsof ik de wereld aankan, maar mijn grootste drijfveer is altijd angst geweest. Angst om niet goed genoeg te zijn, niet leuk genoeg, niet belangrijk genoeg..
Ik was zo’n type die over zichzelf zei: ‘Ja, ik heb wel veel shit meegemaakt, maar ik heb er eigenlijk helemaal niet zoveel last van.’ Het grappige is dat ik dit ook echt geloofde. In werkelijkheid had ik al op jonge leeftijd mezelf een overlevingsmechanisme aangeleerd, dat ervoor heeft gezorgd dat mijn werkelijke emoties naar buiten toe werden afgevlakt. Ik was vaak erg sarcastisch, cynisch en onverschillig. Mijn hele leven heb ik dus alles binnengehouden en dat heeft me uiteindelijk tot het punt gebracht dat ik simpelweg niet langer kon. Ik werd geconfronteerd met het feit dat ik me mijn hele leven ongelukkig zou voelen als ik mijn trauma’s niet ging verwerken. Overleven is niet hetzelfde als leven. Die realisatie kwam een jaar of 5 geleden. Toen ik begin 20 was.
In 2018 was ik voor de zoveelste keer op en heb ik wederom hulp gezocht bij de GGZ. Ik ondervond door mijn klachten teveel hinder in het dagelijks leven en ik wist dat er iets moest veranderen. Ik was niet tevreden met mijn leven. Dus ik begon mijn leven voor te stellen zoals ik wilde dat het zou zijn.
To have gone through hell is not an excuse to get comfortable with it.
Doorbreken van het stigma
Nog steeds hoor ik af en toe dat stemmetje in mijn hoofd: ‘Zo, jij vindt jezelf zeker wel zielig hè?‘ Laat ik ergens duidelijk in zijn: Ik vind mezelf allesbehalve zielig. Mijn kwetsbaarheid is juist datgene wat mij krachtig maakt. Dit is misschien wel het allermoeilijkste wat ik ooit heb moeten doen; bewust de keuze te maken om met mezelf te gaan zitten en alles te voelen, zodat het daarna beter zal worden. In die cynisch- en onverschillige tiener bleek al die tijd een eeuwige optimist te zitten. Iemand die zo intens dol is op het leven dat ze er zoveel mogelijk uit wil halen. Ik ben vastberaden om elk ellendig moment uit mijn leven om te buigen in iets positiefs. Dit is voor iedereen die vastzit, het niet meer ziet zitten en het gevoel heeft het tij nooit zelf te kunnen keren. Als ik het kan, kan jij het ook.
Er heerst nog steeds een stigma rond mentaal welzijn en ik vind dat het tijd is om die te doorbreken. Op dit platform praten we openlijk over onze mentale strijd en laten we zien dat we niet alleen zijn. Because guess what? Iedereen heeft zijn eigen ugly ass bagage en we hebben allemaal wel eens slechte dagen, maanden of zelfs jaren. (cue the Friends theme song)
Mijn ideale scenario is dat we met dit platform anderen in hun kracht kunnen zetten en meer open te durven zijn naar vrienden of familie, maar als allerbelangrijkste: naar jezelf. Dat doe ik niet alleen door het delen van mijn eigen ervaringen, maar ook van andere dappere en inspirerende mensen. We hebben namelijk allemaal, stuk voor stuk, een belangrijke boodschap.
Welkom bij busyselfhealingbrb.
Meer lezen? Volg me op Instagram
I love it! Meer van dit plz
Lief!!!
Heel goed verhaal-
Ook voor anderen die hierin om malen.
Mag best leesbaar zijn voor groter publiek 😉
Inhoud van jouw blog, noemen ze : overleven!
Dank je!!
Mooi geschreven en fijn dat hier aandacht voor is! Succes met de verdere ontwikkeling van het platform.
Dankjewel Marten!