Meta’s ‘politieke content’ limiet en wat dat betekent voor ons.

Meta’s ‘politieke content’ limiet en wat dat betekent voor ons.

Wist je dat politieke en maatschappelijke content standaard wordt gelimiteerd op alle platforms die onder Meta vallen? En dat je dit zelf handmatig moet wijzigen als je dit niet wilt? En wat verstaat Meta dan eigenlijk onder ‘politieke content’? ‘Meta heeft ook het bereik van andere vormen van ‘problematische’ inhoud op zijn platforms beperkt, waaronder ‘gevoelige’ inhoud, zoals afbeeldingen van geweld en seksueel suggestief materiaal, evenals, in sommige regio’s, inhoud waarvan is vastgesteld dat deze valse of gedeeltelijk valse inhoud door onafhankelijke factcheckers.’ Well, seems dodgy to me.

Linkje naar artikel voor facts

Sociale media voor eenzaamheid

De reden waarom ik überhaupt social media heb is omdat ik er ooit en in sommige momenten in mijn leven een hoop aan heb gehad. Het heeft me geholpen bij eenzaamheid, een stukje herkenning te vinden en mijn creativiteit te delen. Dit heeft mij geïnspireerd om hetzelfde terug te geven, dus ik deel dingen waarvan ik hoop dat het mensen blij maakt, inspireert of waarin ze een stukje van zichzelf herkennen. Ik heb door mijn andere Instagram pagina @busyselfhealingbrb zelfs nieuwe connecties opgedaan. Door het delen van mijn verhaal over burn-out, trauma en neurodiversiteit kwamen er mensen op mijn pad die zich herkenden in mijn verhaal en hierdoor geïnspireerd zijn geraakt. Hier ben ik eeuwig dankbaar voor.

Afwijken van de norm

Ik probeer al jaren een publiek te bereiken dat afwijkt van de mainstream. Mensen die zich soms ‘anders’ voelen en zich misschien voelen alsof ze niet helemaal thuishoren in de maatschappij. Want geloof het of niet, de (huidige en tevens zeer overdatum) maatschappij is ingericht op één type mens, wat het voor al die mensen die afwijken van dat type soms heel moeilijk maakt om mee te komen. Dit begint al op de basisschool, waarin -uit mijn eigen ervaring- weinig ruimte is voor een eigen wil. Ik wist mijn creativiteit altijd wel door de weektaken van het Dalton onderwijs en verplichtingen heen te drukken, maar dan moest ik wel tegen de regels ingaan. Dit werd me dan niet in dank afgenomen. Al gauw voelde ik me een buitenbeentje, een echte rebel. Ik begon daardoor alleen nog maar meer tegen de norm aan te schoppen. Soms vraag ik me weleens af hoe het was geweest als ik als kind hierin alle ruimte en vrijheid had gekregen, in plaats van dat ik er zelf voor moest vechten. Maar hey, het zorgt wel voor hele coole mensen I guess.

Zij bepalen wat wij zien

Het social media platform waar het over gaat in het artikel (zal geen namen noemen) en waar wij met zijn allen heel wat uren per dag op spenderen, blokkeert content dat aanwakkert om kritisch te zijn op de maatschappij en politiek. Ik wist al dat dit gebeurde, maar ik merk dat ik het daardoor ‘daar’ toch een stuk minder leuk begin te vinden. Doch blijft content waarin iemand openlijk wordt gepest door een online bully met honderdduizenden volgers wel staan, ondanks dat het door tientallen mensen werd gerapporteerd als pesterij. Instagram, the vibes are off. (ah, doe ik het toch)

Het belang van een eigen platform

Jaren geleden heb ik me al eens verdiept in het belang van het aanmaken van je eigen platform, dat is hoe generatieonbegrepen.nl is ontstaan. Het moest een plek worden waarin je vrij bent om over alles te praten en alles te voelen. Het zou trouwens leuk zijn als je @busyselfhealingbrb volgt, want ik werk momenteel aan een uitbreiding van de website.

Protect your peace

Ik heb mijn persoonlijke Instagram profiel inmiddels op privé-gezet. Dit zorgt oprecht meteen al voor meer innerlijke rust , want het voelde als een energielek. De reden dat ik het hiervoor openbaar hield is omdat ik dacht dat het een handige marketingtool kon zijn. Maar onze meningen en percepties zijn fluïde, dat is het mooie van ons leven en onze vrije wil. Ik vertrouw er altijd op dat de mensen die elkaar horen te vinden elkaar wel vinden, dus ook de mensen die wat aan mijn content zullen hebben komen vanzelf wel op mijn pad. En dan nog een belangrijke boodschap: Je succes, geluk, kunst en creativiteit is überhaupt niet afhankelijk van een algoritme. Deze boodschap geef ik ook mee aan mezelf, want blijkbaar mag ik het horen. Ik knoop het in mijn oren en zal het de komende tijd waarschijnlijk blijven herhalen als een soort mantra. Voor ondernemers en kunstenaars kunnen dit soort apps echt voelen als een soort gevangenis, waarvan we denken dat we er onmogelijk zonder kunnen, of zo. Ik denk dat we daar vanaf mogen stappen. Mochten jullie nog goede alternatieven hebben voor platforms waarin meer vrijheid is, laat je het mij dan weten? Dan behoud ik Instagram voorlopig nog wel voor de leuke plaatjes.